Άρθρο 333 : Απειλή - Α-Λ-Λ-Α - “ Ένοχος - Ένοχο, ου Ποιεί ” : Nομικό Θέσφατον (!)

Άρθρο 333 :  Απειλή

Ανώνυμες Απειλές και Nομική  Προστασία

Σε ένα Διαδραστικό Περιβάλλον 

Προστασίας της Ανωνυμίας

είναι Αναμενόμενο η Χρήση της, να γίνεται Ασπίδα 

για  Παράνομες  Πράξεις, όπως  ... οι Απειλές.

Η Απειλή, όπως είναι γνωστό,   

αποτελεί Ποινικό Αδίκημα

που Τιμωρείται από το Νόμο, Ανεξάρτητα από το Μέσο με το οποίο Τελείται : 

Προφορικά, Γραπτά, Τηλεφωνικά ή Διαδικτυακά.

Άρθρο 333 : Απειλή

1. Όποιος προκαλεί σε άλλον Τρόμο ή Ανησυχία Απειλώντας τον με Βία ή με άλλη   

Παράνομη Πράξη ή Παράλειψη, 

Τιμωρείται με Φυλάκιση μέχρι Ενός (1) έτους 

ή  με  Χρηματική  Ποινή.

2. Για την Ποινική Δίωξη Απαιτείται Έγκληση.

Επίσης η Απειλή Συνιστά:

Προσβολή της Προσωπικότητας,

για την οποία ο Θιγόμενος Δικαιούται να ζητήσει Χρηματική Ικανοποίηση Λόγω Ηθικής Βλάβης 

από τα δικαστήρια.

Η Βία Εννοείται ότι Μπορεί να Είναι:

 Λεκτική ΚΑΙ Ψυχολογική 

και να περιορίζεται στο να προαναγγέλλει 
το ΚΑΚΟ, το οποίο θα Συμβεί στον Απειλούμενο.

Ακόμη κι όταν όμως Δεν υπάρχει Απειλή, με την Νομοτυπική Έννοια, που της προσδίδεται από τον Ποινικό Κώδικα -Εξαγγελία Κακού κ.λ.π. -, 

ή Απόπειρα Πρόδηλου Εκφοβισμού ενός Ατόμου, 

Προκειμένου να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα,

Δεν Μπορεί  να Θεωρηθεί 

Δεοντολογικά   Ανεκτή (!)