Οι Νεκροί έπρεπε να πληρώσουν στον Χάροντα, έναν Οβολό για τα Ναύλα -ΟΧΙ ΓΙΑ ΛΑΔΩΜΑ- .

Στην Ελληνική Μυθολογία, ο Χάρων 

( ή Χάρος,  στα νέα Ελληνικά ) 

ήταν ο πορθμέας του Άδη.  Μετέφερε με τη βάρκα του, 
τους πρόσφατα αποθανόντες από τη μια όχθη του ποταμού Αχέροντα στην άλλη, όπου  βρισκόταν η είσοδος του Άδη. 

Οι Νεκροί έπρεπε οπωσδήποτε να πληρώσουν,  στον 

Χάροντα, έναν Οβολό για τα Ναύλα - ΟΧΙ ΓΙΑ ΛΑΔΩΜΑ- .

 Γι' αυτό στην αρχαία Ελλάδα,  τοποθετούσαν πάντα
 έναν οβολό κάτω από τη γλώσσα των νεκρών σωμάτων,
 πριν τα ενταφιάσουν, για να έχει να πληρώσει ο νεκρός τον Χάροντα. 

Όσοι δεν είχαν να πληρώσουν,  ήταν καταδικασμένοι να περιπλανιούνται στις όχθες του Αχέροντα για εκατό (100) χρόνια.

Ο Χάρων ήταν γιός του Ερέβους και της Νύχτας. 
Τον Παρίσταναν σαν ένα ιδιότροπο, σκελετωμένο γέροντα,
 ή ως ένα φτερωτό δαίμονα, άλλοτε με  διπλό σφυρί, άλλοτε με ΔΡΕΠΑΝΙ (!)